بیشتر از یک سال هستش که از پست قبلیم میگذره و من دیگه ننوشتم اما این ننوشتنم دلیل بر این نیست که کاری هم نکرده باشم بلکه برعکس تو این مدت خیلی اتفاق های خوبی افتاده و من هم تغییرات محسوسی کردم و ...
اما امروز اتفاقی افتاد که باعث شد واقعا تصمیمم رو بگیرم و این بار بصورت جدی تر به نوشتن وبلاگ اقدام کنم.
اما این اتفاق چی بود؟
قضیه از این قراره که خواندن کتاب ها و آموزش هام رشد خوبی نسبت به سال گذشته داشته بطوریکه روزانه حداقل دو ساعت واسه مطالعه کتاب و آموزش هام میزارم و این باعث شده حجم مطالعاتم بالا بره ولی امروز ی اتفاق افتاد که دلم گرفت چون وقتی کتاب استثنا نباشید نوشته دارن هاردی رو که در ماه مهر خونده بودم و حتی هایلات هم شده بود رو باز کردم دیدم که چرا من مطالبی رو که هایلات کرده ام رو فراموش کردم؟؟؟؟؟؟؟
خیلی ناراحت شدم خیلییییییییی
بعد از کلی فکر کردن متوجه شدم من قبلا وقتی کتابی رو میخوندم حتما درباره اش با دیگران صحبت میکردم ولی الان با توجه به تخصصی شدن ی سری از مطالعاتم و از طرفی هدفمند شدن برنامه ریزی روزانه ام دیگه فرصت اشتراک گزاری مطالبم با دوستان و اطرافیانم کم شده پس من باید ی راه پیدا میکردم که بتونم هم مطالبی رو که یاد میگیرم رو به دیگران به اشتراک بزارم و هم خلاصه نویسی داشته باشم پس بهترین راه شروع دوباره وبلاگ نویسی بود.
به قول معروف که میگه: " رویای شما تاریخ انقضا ندارد!!! نفس عمیقی بکشید و دوباره شروع کنید."
پ ن: یکی از دلایلی که باعث ننوشتنم شد کامل گرایی من بود. و فکر میکردم باید برم اصول نویسندگی رو یاد بگیرم بعد شروع کنم ولی الان دیگه اینطور فکر نمیکنم و شروع میکنم و در طی مسیر این مهارتم رو هم ارتقا میدم پس ازتون عذرخواهی میکنم اگه ی جاهای اشتباه دستوری دارم و ازتون میخوام باهام منو تو این مسیر همراهی کنید.
#دلنوشته
